In een van de verblijftplaatsen van Oeganda werd ik aangesproken door een local, met het verzoek of ik bij een weesschool langs wilde komen. Waarom? Om de kinderen een ‘dagje uit’ te bezorgen. Het zien en het bezoek van een vreemde westerling zou voor deze kinderen een highlight worden, en daar was geen woord van gelogen. Dit is het eerste deel van de foto’s die ik daar gemaakt heb, toen zowel de kinderen als ik, nog moesten wennen aan deze vreemde situatie. Voor mij, omdat ik als aan de grond genageld was hoe deze kinderen leefden, en voor de kinderen, omdat ze kennelijk nog nooit iemand met mijn huid hadden gezien.