Hoe een kras op je camera voor een betere foto zorgt

posted in How I Do Stuff

Hoe een kras op je camera voor een betere foto zorgt

20130206-20130206105806-_GD_0125-Edit

In een zoektocht naar het verbeteren van foto’s, worden me nogal eens vragen gesteld. Welke spullen heb ik nodig, welke instellingen gebruik je, wat voor nabewerking? Hoe stel ik dit en dat in? Welke lenzen heb je nodig?

Allemaal zaken die van belang zijn, maar de eerste, échte stap, is het tevoorschijn halen van de camera, en het gebruiken van de camera. Veel mensen hebben voor hun camera een prachtig tasje, lensdop, beschermhoes, en zo kan ik nog wel even door gaan. Allemaal prachtige dingen voor als je van A naar B moet, MAAR: Je maakt geen foto’s! En als je dan net dat ene bijzondere moment ziet, moet je je tas, beschermhoes, lensdop verwijderen, en is je moment vaak al gevlogen.

En dat is waar tegenwoordig voor veel mensen een probleem zit. In plaats van een stuk gereedschap om foto’s te maken, is de camera een heilige koe geworden. Bang voor een krasje op de body, een korrel zand in de zoeker en een schrammetje op het scherm, wordt de camera nog net niet weggestopt in een kluis. Het vervelende is alleen dat die kluis ook in de weg zit als je je camera ineens WEL nodig hebt. En daar ging je moment, als sneeuw voor de zon, terwijl jij je kluis open staat te pulken.

20130207-20130207152841-_GD_0819-Edit

Wat ik zou doen? De camera uit zijn bescherming halen. Zeker op dit moment is een camera een apparaat wat je niet meer dan 5 jaar bij je draagt door alle technische vernieuwingen. In die vijf jaar is het laatste waar je je druk over hoeft te maken, een kras op je body. Dat zie je namelijk niet terug op de foto. Wat je wél terug ziet op de foto, is die kras op de body die je hebt opgelopen omdat hij voorhanden was, namelijk naast je lag, in de middenconsole van je auto. Je hebt namelijk die foto genomen op het juiste moment, zonder dat je gehinderd werd door van alles wat te voorkomen was, maar je camera was precies waar je hem wilde hebben. Klaar om te fotograferen, onder je vingertoppen.

Wat je wel moet beschermen? Je lens. Niet met lensdoppen of rare hoezen, die kosten tijd, zitten er voor op het moment dat je je camera naar je oog wilt brengen en het kreng vergeten bent, en verpesten al zodoende alsnog je mooie moment. Waarmee wel? Een goed UV of beschermings-filter. Ik zeg expres een goed filter, omdat slechte filters je beeldkwaliteit kunnen beinvloeden, waar goede filters voor 99,9% onzichtbaar zijn op de foto. Filters hebben bij mij al een paar keer een lens gered, en zorgen ervoor dat ook lensdoppen in een doos onder mijn bed liggen.

HenkvanderGiesen.nl-0461

Al dit zorgt er voor dat na 5 jaar, mijn Canon 1D mark III er inderdaad goed uitgeleefd uit ziet. Vol met krassen en ‘battle scars’, van diverse reizen en events die ik heb vastgelegd. Ongehinderd door tassen, lensdoppen en kluisjes. Bekrast, maar wel met een sensor die alles zag waarvan ik wilde dat hij het zag, op het juiste moment.

Ik zou daarom voor geen goud in de wereld, die krassen en schade terug willen ruilen voor de foto’s die ze me hebben opgeleverd. Sterker nog, de 1D3 is er, met zijn metalen body en weather seals, voor ontworpen om te worden gebruikt, en een stootje te krijgen. Daardoor, mocht het ooit zover komen dat het beestje intern echt helemaal versleten is, is juist dát de camera die bij mij, met al zijn littekens, straks de vitrine in kan, in plaats van een in nieuwstaat verkerende body. Voor mij is namelijk deze body met zijn historie en omringd door bijzondere foto’s het echte pronkstuk, waar camera’s die nooit gebruikt zijn, eigenlijk een trieste en vroege dood gestorven zijn, zonder gedaan te hebben waar ze echt voor waren.